 |
| İnsanın
en büyük hatası kendini seyretmemesidir. O kadar çok ilgilenir ki dekorla!
Tanıyamaz bir türlü başaktörü. |
Belki de dünyada sadece onun yanındayken kendimi hâlâ yalnız
hissedebildiğim için böylesine garip bir dostluğumuz var. Birbirimize anlatacak
hiçbir şey ve her şeyimiz var. Ve aynı zamanda, o kadar umursamıyoruz ki
söylenenleri, olanları, aynı odada bulunduğumuzu bile unutabiliyoruz. Onu
sevdiğimi söyleyemem çünkü duygularım yok ama hayattaki tek bağımlılığım
olduğunu itiraf edebilirim. (s.28)
